کد مطلب:77823 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128

حکمت 021











و قال علیه السلام: «لنا حق، فان اعطیناه و الا ركبنا اعجاز الابل و ان طال السری.»

و هذا من لطیف الكلام و فصیحه و معناه: انا ان لم نعط حقنا، كنا اذلاء و ذلك ان الردیف یركب عجز البعیر كالعبد و الاسیر و من یجری مجراهما.

یعنی و گفت امیرالمومنین علیه السلام از برای ما حقی است در اموال مسلمانان، پس اگر عطا كرده شود آن حق به ما پس ما عزیز باشیم و اگر منع كرده شود حق ما را از ما، پس سوار شدیم ما عقب شتر را. یعنی مشقت و زحمت را و اگر چه دراز باشد سیر كردن در شب.

سید رحمه الله، می گوید كه این كلام از لطائف كلام و فصیح كلام است و معنای آن این است كه اگر عطا نشود حق ما به ما، باشیم ما ذلیل و خوار. و سر آن این است كه ردیف سوار می شود عقب شتر را، مثل بنده و اسیر و كسی كه جاری مجرای این دو كس است.